Nowy Przegląd Mleczarski

Przy 12 tysiącach zakładów przetwórstwa mleka i produktów mlecznych w całej Unii, nasz sektor reprezentuje ekonomiczny kręgosłup rolniczej Europy oraz przemysłową bazę w terenach o niekorzystnych warunkach gospodarowania. Na co dzień współpracujemy z 700 000 gospodarstw mlecznych, odpowiadających za 14% całego unijnego przemysłu żywności i napojów. Razem z 300 000 pracowników, gwarantujemy wysokiej jakości surowiec oraz nasze przetwory mleczne, które są istotną częścią naszej kulinarnej spuścizny i naszych europejskich kulturalnych skarbów. Oczekuje się, że w następnych dekadach¹ samowystarczalność na poziomie 114% konsumpcji mleka i przetworów mlecznych w UE pozostanie stabilna, podczas gdy światowy popyt będzie wzrastać o 1,8% rocznie.

Przy 5-ciu spośród 10 największych firm mleczarskich, mających swoje główne siedziby w Europie, europejska „laktosfera” jest charakteryzowana przez SMEs (małe i średnie przedsiębiorstwa) obejmujące więcej niż 80% całkowitej liczby zakładów mleczarskich w większości krajów członkowskich UE.

W ostatnich latach zostało zainwestowane w Unii ponad 6 mld euro w moce przerobowe przetwórstwa, aby przygotować się na zakończenie systemu kwotowania mleka i lepiej odpowiedzieć na rosnący światowy popyt. My wspieramy Komisję UE w kierunku wzmocnienia światowego handlu i – jako sektor mleczarski – jesteśmy dumni z naszego wkładu w wysokości prawie 10 mld euro do pozytywnego bilansu unijnego handlu zagranicznego.

EDA z zadowoleniem przyjmuje prace Komisji UE przy finalizacji Wszechstronnego Porozumienia dot. Ekonomii i Handlu UE-Kanada (CETA).

Podczas gdy europejskie mleczarstwo mocno wspiera całkowitą liberalizację handlu pomiędzy UE i Kanadą dotyczącą wszystkich przetworów mlecznych, rozumiemy trudności jakie miała Komisja w stosowaniu takiego podejścia, z powodu niechęci ze strony kanadyjskiej. Otrzymanie większego dostępu dla europejskich producentów serów jest nadal widziane jako ważna korzyść z tego porozumienia.

 

Od początku negocjacji porozumienia dot. wolnego handlu UE-Kanada, rolnictwo (a mleczarstwo w szczególności) jest w centrum dyskusji. Historycznie UE i Kanada są dużymi producentami mleka i przetworów mlecznych, będąc obie w czołowej 15-ce światowych regionów produkcji mleka.

 

 

Podczas gdy aktualnie UE optuje za podejściem bardziej zorientowanym rynkowo, wspieranym przez Europejski Przemysł Mleczarski, Kanada nadal stosuje polityki zarządzania dostawami wywodzące się z ubiegłego wieku, dla sztucznego wspierania swoich producentów mleka. Stosowanie tych polityk protekcjonistycznych przez Kanadę nie powinno naruszać jej zobowiązań międzynarodowych, zwłaszcza CETA i WTO. Komisja Europejska obawia się, że tak właśnie jest w przypadku następujących polityk, które zmierzają w kierunku odwrotnym do wolnego handlu:

• Kanadyjskie normy dla składu serów, wdrożone w 2008 roku, które spowodowały ograniczenia importu składników do wyrobu serów, włączając kazeinę, koncentrat białek mleka w proszku (MPC), izolaty białka w proszku (MPI) oraz koncentrat białek serwatkowych (WPC).
• Program produkcji lodów, w wyniku którego przetwórcy otrzymują subsydia za używanie kanadyjskiego tłuszczu mlecznego, zarówno śmietany jak i masła, będących substytutem dla importu. Ponadto płacona jest bonifikata płacona do napędzania programu promocyjnego „Kupuj lody w 100% kanadyjskie”.
• Specjalne klasy dla zapłaty za mleko, takie jak klasa 7, która oferuje przetwórcom kanadyjskim suchą masę beztłuszczową po subsydiowanych cenach, dużo powyżej krajowych kosztów produkcji, dla stosowania jej jako składników przy produkcji odtłuszczonego mleka w proszku, MPC i mleka ultrafiltrowanego.

W kontekście wdrażania CETA, zasady zarządzania TRQ (Komentarz KSM - tariff-rate quota TRQ jest polityką handlową używaną do ochrony krajowych produktów) są nadal finalizowane przez Kanadę. W celu osiągnięcia przez przetwórców największych korzyści z CETA kluczowym jest, aby zasady te zostały podane do publicznej wiadomości w szybkim terminie oraz żeby były transparentne i „nakierowane handlowo”.